Blubry zez Kościana

Gdzie sie podziały niektóre fachy

Posłuchaj:
pobierz plik mp3

Gdzie sie podziały niektóre fachy, co jeich tero już sie nie spotyko? Buł wew naszym mieście kunserwator łod miejskich lampów gazowych. Łun co dziyń na wieczór zapoloł, a rano gasiuł wszyćkie gazlampy wew cołkim mieście.

Buł tyż kowol, co kónie podkuwoł. Mioł kuźnie przy Placu Żołnierza. Buł rymarz łod kóński uprzynży. Nima już piykorzy zez małymi piekarniami, do których nosiuło sie blachy zez plackiym, guli wypieku wew jeich piecach chlebowych.

Po podwórkach chodzili i pukali do wiary druciorze, co naprowiali glinianne gorki i wymborki. Tero to te gorki nazywajum sie naczynia ceramiczne i starczy za trzy pindziesiunt wew kiosku kupić „kropelke”, taki klij do wszyćkiygo i druciorz niepotrzebny.

Golorz przychodziuł do chaci roz na dwa tygodnie i po kolei łoblecioł nos prawie na glace ryncznum maszynkum. Abo który krawiec podjółby sie dzisiej przenicować kluft. Przenicować, to znaczy rozpruć do łostatnigo szwa, zaś zeszyć wszyćko na odwrotny strunie, co by kluft buł jak nowy, zez igły zdjynty. Chybać żodyn.

Buł tyż taki jedyn fifny fach, co nawet nie pamiyntum jak sie zwoł, a buł rychtyg przydatny. Co pewiyn czas na podwórko wknajuł się tyn istny zez swojum maszynerium, przerobiunum akuratnie zez starygo rowera na rower do ostrzynia i dar się: „NOOOŻE, NOŻYCZKI, SIEKIYRY, TASOKI TYYYMPE ŁOSTRZEEE!” Waluł jakiymsiś ajzolym wew kawoł blaszyska, co by sie wiara kapła, że un właśnie sie zjawiuł.

Wylatywały zez chaty kobiycka i dzieciory, piyrsze guli ostrzyniu, drugie zaś zez ciekawości szpycnuńć, co sie bydzie wystworzało. Kobiyty dawały mu, co któro miała tympygo. Łun przestowioł swój rower na deptanum ostrzałke i na poczekaniu, za pore złotych, łostrzuł na łobrocanym pedałami kamiyniu, jak leci, wszyćko co mu kozali. Ta jego maszyneria miała taki szwung, że oż sie iskry sypały. Łun zaś łopyndzoł sie łod dzieciorów i mruczoł:
- Łodyńdź chłopcze, matka cie grobkami po szuflodach szuko, a tu aby zamudzosz - i pedałowoł dali.

Jak so pomyśle, co dzisiej wew chaci mum tympe i co mi mojo ślubno przy bele łokazji wypumino: wziułbyś sie i naostrzuł, nie, to bułby zez ciebie jaki pożytek, a ty snujesz sie, jak smród po gaciach, abo gapisz sie wew telewizor - to żol mi, że downo już nie słychać tegu walynia wew blache i tegu: „ NOOOŻE NOŻYCZKI...” Szak bez pół wieku nożyczki, noże, toporki i tasoki rychtyk sie nie zminiuły i sum takie same. Nu, co najwyży te laserowo łostrzune. Ale ktu wiy, czy tyn dawny fachman nie stetrołby dzisiej jakiygo laserowygo rowera? Szag Polok potrafi, nie?