Blubry zez Kościana

Dali o motorach

Posłuchaj:
pobierz plik mp3

Moja odremuntowano fumka fest zaskoczuła, zaś potym zachurchlała, kichła, strzeluła dwa razy wew rure wydechowum i zgasła, a raczy zdechła, bo jak sie późni łokozało, to tarcza magneta zerwała sie zez nitów i tyle buło zez piyrszy jazdy. To buła rychtyk piyrszo awaria.

Gdzieś po tygodniu fuma była na fest naprawiuno i tum razum start buł udany. Zrobiułżym dwie rundy naobkoło placu kole chaty moi meli i musiołżym uznać, że fuma jezd zdatno do jazdy. Zaro tyż wew niedziele wybrołżym sie zez mojum melum jakieś piytnaście kilosów nad jezioro, bo pogoda buła ku tymu. Jednak wew powrotny drodze wpiyrw buł nagar na świycy, zaś wysiadło światło, a piynć kilosów łod chaty zrobiuł sie laczek wew tylniym kole zez tegu, co łopuna buła staro, bez bieżnika, miejscami cinko jak flak na leberce i kożdy gwóźdź czy inno pierdułka na drodze groziuła panum.

I tak już buło wew tradycji tegu harleja, co ciyngiym sie psuł. To linka, to gaźnik, stale coś abo sie urwało, abo rozsypało. Łun powiniyn sie zez ruskiygo nazywać raczy „fuma piać”, bo mnij buło na ni jazdy, a wiyncy trzebno buło pkać. Aby żym sie dziwiuł, co łojciec moi meli zamataczuł, co ty trychinie po przeglundzie technicznym orzekli, co by buła zdatno do jazdy po drogach publicznych.

Zaś jednygo razu, kiedy mojo fuma miała lepciejsze dni i za doś sie nie psuła, młodszymu bracholowi łodstumpiułym jum na przejażdżke zez jego melum. Jak wrócili, to łapy mi, jakżym eknuł, co lampa jezd zgnieciuno i zbito, a kierownica jakoś dziwacznie pogiynto. Łokozało sie, co brachol pojechoł zez swojum melum do lasu i zaś tam, zamiast sie bawić wew, to w co powiniyn chłopok zez dziewuchum wew lesie sie bawić, wpod na genialny pomys, co jum nauczy jyżdać motorym. Aby nie jorgnuł sie, co una - zanim wystartowała - to już miała ślypka zamkniynte i wedle tegu piyrsze drzewo jakie un widzioł, una nie widziała.

Znowyk trzebno buło reperować. Po naprawie poszukołym rug cug takigo samygo napalyńca jak jo i aby zez małum stratum, wciyrajunc mu ciymnote ło niespotykanych możliwościach tego padła, upchnułym mu jum. A zaś jymu sie zdało, jak mi kiedyś że o mało co harleja se sprawiuł. To buł rychtyk taki sum szplin jak jo, kiedy kupowołżym tyn motor.

Znowyk musiołżym zapychać na piechty, ale nie za długo. Miołżym wtedy dziebko wiyncy łodłożunych bejmów, dołożułym te zez sprzedany fumy i lajsłym so nowiutkum wueskew ze sklepu, najnowszy model zez garbatym bakiym jak u gazeli, wew dwuóh kolorach (bak i lampa buła popielato zaś rama bordowo) zaś sum doożułym du ni chromowany tłumik łod emzety, chromowanum wystawiunum zez lampy puszke łod licznika i chromowany bagażnik. Jednym słowym miołżym arystokratke wew klasie wueska. Cieszułżym sie nium jeszczyk bez pore lot po ślubie. Wykulołym na ni porenaście tysiyncy kilosów. Woziułżym nium różne doś dziwne klamoty.

Razu pewnygo kupili my wew meblowym ławe i dwa fotele, nu i zez moim śwagrym podjyli my ryzykowne zobowiunzanie, co do chaty dostarczymy motorym. Kożdy fotel osobno po jedny sztuce. Śwagier trzymoł fotel wew pazurach do gór, łoparty siedzyniym na motocyklowym gornku, co go mioł na glacy i takim knyfym, pumału oba dojechały do naszygo pomiyszkania. Zaś ławe wetkali my miyndzy nos i jazda. Po prowdzie śwagier nic bez tum ławe nie widzioł, ale wiatr num sprzyjoł, wiync jakoś my sie pkali do przodu. Aby inno wiara, co my jeich mijali pukała sie wew czoło. Jednak niedaleko chaty raptym wiatr sie łodwróciuł rychyk jak żym akurat przygazowoł, nu i śwagra zdmuchło razym zez ławum. Na całe szczyńście buł tam aby pioch, nu i nikt za nami nie jechoł i zaś ani jymu, ani ty ławie nic sie nie stało, bo śwagier nie wypuściuł jei zez pazurów do kuńca.