Zaś latym wew soboty na wieczór buły migany wew lasku na placu kole Migdołka. Cheba żeli buła fest gisuwa, to czasym się przenieśli do Sokolni, ale jak mały dyszczyk, to obleciało. Grajała przeważnie dobierano kapela: bymbny, harmunia, saksefun, a reszta jak się dobrali. Czasym jeszczyk doszły jakie gajgi abo grojek na kiju, a wew Sokolni forteklapa.

Młode szczuny to oż fyrały wew tańcu zez dziewuchami, ale aby te, co już nie chodziły do lani, bo co niektóry belfer tyż lubioł se podylać, a wew dylaniu to ślypska lotajum doobkoła papy i szkolne szaranki by zaro podpadły.

Starszo wiara ekstra wyświśniynto. Kożdyn jedyn wew kluft, pory zez biglym, plereza, papcie na glanc gutalinum wyświycune, a pod grdykum ślydź na gumce zez namalowanum tancerkum. Zaś kole jesiyni musowo kapelinder, glazejki na łapskach i jako szykowno katana zez kiejdami, abo modny unegdaj łortaliun, a na giyrach nie jakiesiś zwykłe papcie, bruń Boże okuloki, ale ekstra buty śnurowane zez korkiym lub bikiniarske, na gruby słuninie abo nawet czasym i kropusy jeszczyg zez przed wojny.

Chociaż berbele na boku ciumkali małymi kielunkami, to żodyn zatrejtany nie buł. Kożdyn trzymał fasun, bo jeich salachy ino szpycowały, czy aby który się zbytnio nie ululoł, i pilnowały co by coś na kielocha do jedzy sie nojdło, jako kicha abo giyra zez krzanym, co przy berbeli barzy pumocne jezd do fasunu trzymania.

Czasym dzieś na boku jakiś kluber zarobiuł dekniyńcie poprawiune feste fangum i wlecioł wew kieretyny. Szak zawżdy napatuluł sie jaki łobski szplin, co se zasłużuł na łunty, bo sie przystowioł do cudzy meli, nie z ty eki co łun. Waryjot jaki, czy samobujca, abo tyż nie znajuncy sie na rzeczy lebiega. Zaś jak sie pozbiyroł, kluke i porypanum pape pod pumpum obmuł, szczunowi, co mu poszed na nerwy blundke postawiuł i buło po sprawie.

Dzieś tam po dwunasty wew nocy buło kuniec dylania i po miganie. Grojki sie zawinyli i wiara, acz niechyntnie, zgolała do chaty. Po drodze nie darli papy na ulicy, co dzisiej jezd wew zwyczaju, za kożdym razym po miganie, abo lak Kolejorz wygro, abo nawet przegro. Wrocali grzecznie i cicho zez swojymi melami, coby inkszo wiara, co downo sum wew wyrach mogła nynać.

Tyż do łba żadnymu szplinowi nie przyszło co by sie stalować przed melum, jaukm to mo parówe wew łapskach i ukrychnuńć rure łod znaku drogowygo. Znaczy się, że abo te znaki buły na przedwojynnych fest rurach, i co najwyży móg so taki wariot zez wysiłku popuścić i narobić poruty przed melum, abo tyż wiara miała dziepko wiyncy łoleju pod deklym, a i szkiołów barzy drygali jak dzisiej.

Żadnych komsztrasów czy wybryków po drodze nie buło. Zodnych lusterków od autów nie ukrychali i nie głabali. Bo tyż pod Bogiem te ekstra wozy, marki Helka, co stojały kole parku, jak jeich właściciele dylali na miganie, buły wew winkszości bez lusterków, świateł i migaczy. Czasym miały jakum laterne naftowum zez przodka, ale za to przeważnie napyndzane bez jednum abo dwie chabety wew zaprzyngu, co fest potrafiły wiyrzgnuńć kopytym, żeli jakoś pażynga sie ło to prosił i lozł gdzie nie trzeba.

Dzisiej czy to jezd parking strzeżuny czy niestrzeżuny, jak wroco wiara wew nocy zez jaki imprezy, przeważnie fest nagutano, psujum co jeim wew łapy wpadnie, to nawet szkioły majum fefra ino zez winkla szpycujum gdzie by tu sie namknuńć, co by nie musieć interwyniować.

Może jeszczyk kiedyś sie wrócum te czasy, żeli latym, wew soboty na wieczór bydum znowyk, i rychtyg tak samo jak kiedyś grzecznie sie zakuńczum migany wew lasku na placu kole Migdołka.