Blubry zez Kościana

Zmiany

Posłuchaj:
pobierz plik mp3

Nu i doczekali my sie cołki fury zmian wew naszym mieście . Nie byde rychtyk pisoł ło tych firmach co buły i już jeich ni ma, bo to sprawa łostatnich lot wszyscy jum ciyngiym znajum a niektóry wiary nie byde dżoźniuł, bo to jeich łosobiście dotyczy, wiync ni ma co blubrać wew tym temacie.

Wiele tegu co buło już ni ma i nie bydzie, żeli nie wspómnić dwa kina: „Słowianin” zez piyrszym panoramicznym ekranym i „Cukrownik” zez twardymi siedzyniami i małym ekranym, ale za to za tanioche. Ni ma już muszli kuncertowy na basynie, cyrku i karasola wew wesołym miasteczku na placu kole rzeźni. Poszło wew zapumninie plażowanie przy piyrwszyj abo drugiej lub tyż trzeci wyrwie nad kanołym abo na basynie, bo zaś te miejsca już sie kumplet nie naajum do tegu celu, zaś zez Obry czynsto coś capi.

Tych knajp co zwały sie restauracja abo kawiarnia jak: Polonia, Magnolia czy u Migdołka wew lasku, Jodymki i jeszczyk poru „lokali”, wew których wew sobote po robocie i w niedziele trzebno buło sie nie źle nałokryncać co by dostać stolik. Wew łodstawke poszła, bo niby nieryntowno, bana do Gostynia i Grodziska zez parowum lokomotywum i drzewniannymi ławkami wew wagunach łosobowo - towarowych. Do Gostynia coś kole trzydziestu kilosów jechało sie rychtyk dwie godziny. A teroz szybci? Teroz sie wcale nie jedzie, bo na torach rośnie olgachno lebioda i pasum sie kozy.

Na „Kościuszki” kole kamiynicy po starodawnym śpitalu buł kiosk „u Papiyżki”. Buła tam oranżada I woda sodowo wew butelkach z porcelankum, czasym piwo zez Bojanowa a nawet słynny „Grodzisz”, co jak ktu nie umioł go gutać zez flaszki, to mu bez kluke wylozł. Mioł tyż wew sprzedaży różne klymy. Nojtańsze to landryny luzym, co żeby kupić trzebno buło mieć własnum tytke, abo sypnunć meli prosto do torybki. Główny handel buł tam na ćmikach, przeważnie „Giewunty”, a nojbarzy szły „Szporty”,- paczka trzy złocisze, abo dziesiyńć sztuków po złoty pińdziesiunt, a jak ktu poprosiuł o pińć sztuków, to tyż dostoł wew papiyrku za siydymdziesiunt pińć groszy.

Gwoździe i inksze retynta zez metalu kupowało sie na rynku w sklepie „na Bunka”. A faryne, munke, łocet abo musztarde wew kolonialce „na Czajki” kole baru mlecznygo peesesów naprzeciw „Poloni”, zaś papcie kawołek dali „u Baty”. Buło wiele sklepów, które zachowały swoje nazwy jeszczyk sprzed wojny, czynsto po nazwisku downygo właściciela bo tako jest wew wiarze siuła przyzwyczajynia.
Dzisiej zmiany ciyngiym nastympujum prawie co dziyń i wiara nwet sie nie skapnie, bo mało ktu przejmuje sie tradycjum. Może to nie takie ważne, bo wiara ni mo doś czasu, ale czasym dobrze jest zdziebko powspuminać.