Tero rychtyg bydzie ło tym, jak żym piyrszy roz zez mojum melum..... A właśnie, że nie ło tym, bo to szak ło tym, to kożdyn jedyn, nawet łostatni papudrok i gylejza knap wiy i kapuje, co jezd lołz. Wiync jo tyż ło tym nie byde blubroł, bo nikoguśko by to nie zainteresowało. To jezd oklepano gadka i nudno jak flaki z olejym.

Rug cug wiync łobjaśnium, żeli rozchodzi mi sie ło to, co gzubowi, szarankowi a zaś i szczunowi sie rypło abo smykło, abo trafiuło po roz piyrszy wew życiu. Ni miało być, ale sie nie do ze szagi łobejść tematu ło meli, co mi sie piyrszy roz wew życiu barzy widziała jak inksze mele. Buła mojum partnerkum do miotlorza (taki taniec ludowy, zez moich łokolic), wew kółku tanecznym u starszoków wew przedszkolu. Jak mi jum zmiynili, nie wiada czymu na inkszum, to żym wloz pod stół i za diabła nie dołym sie wytośtać ani wyleźć po dobroci, ino żym ryczoł ciyngiym jak wół, aż dopiyro matka przyszła po mnie, jak buł czas do chaci. Buł to zarazym, bez to złamane serce, smutny kuniec moji karyjery wew kółku tanecznym.

Piyrsze techniczno-portkowe doświadczynie, bo technika zez moimi portkami jakoś dziwnie wew nim sie ciyngiym łunczuła, żym mioł jak skuńczułym piynć lot. Przy pumocy młotka i kumbinerek rozebrołym łojca zygarek. Zaś na powrót żodyn zygarmistrz nie doł rady poskłodać. Kuniecznie kciołym sie jorgnuńć, co wew nim tak tyko, a dowiedziołżym sie, aby, zez ty okazji, po roz piyrszy, jak tyko łojca posek, kiedy wylundowoł na moich portkach wew łokolicy tyłka. To bolesne doświadczynie nauczuło mnie, co kumbinery i młotek pasujum do zygarka tak samo kiepsko, jak posek do tyłka.

Ciung do techniki pozostoł, a i rychtyg kapłym sie, co wiedza wymogo poświyncyń. Wiync zaś krótko po tym, miołżym piyrsze ekszperymenta zez prundym, jak próbowołym sie jorgnuńć, co to jezd ta eleksztryka, co siedzi wew gniozdku i kożdyn jedyn mo fefra tam grzebać. Obmyślułym, co lepi bydzie sprawdzić nie wew gniozdku, a wew sznurze do lampy, przy pumocy nożyczek. Jakoż wew półowie doświadczynia trzepło mnie tak, że nie wiada jak i kiedy wylundowołżym wew kóncie pokoju, zaś nożyczki poleciały wew drugi kónt. Jak żym doszedł du sie, to już znołym eleksztryke na tyle dokładnie, co na dalsze ekszperymynty i zdaje sie, że na możliwe kopniyńcia straciułżym cołkum ochote. Zaś rodzice ni mogli sie jorgnuńć, skyndyk tako równiutko, łokrunglutko szczyrba jezd wew nożyczkach, przeciyż tyn mały bymbas tegu nie buł w stanie wywinuńć. Dopiyro coś jeim zaświtało, jak najdli uszkodzynie na sznurze łod lampy, co stale korki wywolało.

Wew szpitalu znalozłym sie piyrszy roz, tyż jakoś krótko po tych badaniach elektryki. Kciołym łokazać sie barzy przydatny wew chaci, nie jak tero, co ino mieli same straty bez mój zapał do rozeznawania sie wew wszyskim. Tak tyż, na poczuntek, obmyślułżym so, według mnie, łatwe zadanie. Zabrołym sie sum, wew kumórce, do rumbaniu drewna na podpołke. Siekiyra buła ciut wielgo i wysmykła mi sie zez pazury tak nieszczyńśliwie, że na prawy giyrze założyli mi porenaście szwów pod narkozum i trzymali mnie tydziyń wew szpitalu.

Zaś wew lani piyrszum pałe dostołżym nie inaczy, jak wew piyrszy klapie, zez polywy za zadanie dumowe. Nie to, co bym nie łodrobiuł, ale żym tak nagrygoluł i pokleksoł, że zaś ło tym, co tam stojało nabazgrane, sum nie umiołżym wydukać. I tak mi łostało sie do dziś. Jak mi jaki fest pomyślunek do gora wleci i ciyngiym kce zapisać, a akurat ni mum dostympu do kumputra, co rychtyg ciyngiym fest kaligrafie za nos łodwolo, ni ma rady, musze sum nagrygolić wew kajecie, ino zaś musowo, ta fest myśl musi mi ciyngiym drugi roz do łba wprysnuńć, co bym sie jorgnuł, ło czym żym wew tym kajecie nagrygoluł.

Zaś dali buła piyrszo ryba, a raczy kiołbik, na hoczyku moi wyndki, piyrszo jazda rowerym, zaś motorym czy autym na kursie jazdy, piyrszy ćmik i piyrsze ryganie po nim, piyrsze wino, które za ministranta łobciungli my zez gwinta ksiyndzu, co zakuńczuło naszum kariere wew ty służbie, bo ksiundz mioł zaznaczune na flaszce. Zaś pore jeszczyg inkszych piyrszych razów, co kożdyn jedyn mioł to tak samuśko, choć rychtyg ciyngiym nieroz poważnie wpłynęły na nasze życie. Letko sie można miarknuńć, co bydzie dali i jak sie skuńczy, jak ino zaczniecie ło tych piyrszych razach blubrać.

Znakiym tego i jo, jak żym zaczuł łod tego, co kożdyn jedyn mioł piyrszy roz zez melum, bez stalowanio sie, na kuniec tyż ło takich,co wszyscy mieli, blubroł nie byde, co by wos nie zanudzać bele czym, co sami znocie i co by nie usłyszeć: „Tej, łe jery, skuńcz tum głupium gadke, co kożdy rychtyk zno, bo mioł tak samo”.