Blubry zez Kościana

Szkolniok zez piyrszy klasy

Posłuchaj:
pobierz plik mp3

Jak żym skuńczuł sześć i pół roku, to zrobili zy mnie szkolnioka. Dostołym tornister na krybuny, nowe portki, nowe niecerowane puńczochy i wszystkie inksze potrzebne lumpy łodświyżune, nowum jake, tornister, kryme zez rydelkiym, glacówa świeżo obgoluno przez golarza. Wew tornister wetkali mi elemyntorz Falskiygo, szak nie nowy, bo łod wielu, wielu lot ciyngiym tyn sum, knipe do rachunków, kajet wew linie dla piyrwszoków, kajet wew kratke do rachunków i kajet bez linijków i kratków, ino gładki do gryzmołów, czyli do rysowanio. Dali, buł tam jeszczyk drzewnianny piórnik zez wysuwanym przykrywotkiym, a wew tym piórniku obsadka zez stalówkom do pisaniu atramyntym, ołówek, gumka do mazania, tymperówka, zapasowo stalówka i czerwuno krydka, nie pamiyntum na co.

Tornister mioł jeszczyk ekstra przegrode guli drugiygo śniadania, czyli na sznytki zez obkładym wew papiurze, ale ło ty przegrodzie nie zawsze żym pamiyntoł, co się łodbijało niekorzystnie na kajetach i ksiunżkach , które tak czy siak już miały pozaginane łośle rogi, to jeszczyk rychtyg połno plamisków łod drugiego śniadania. Ino kałamarza nie trzebno buło nosić, bo wew lani, wew klapie dla piyrwszoków buły ławki zez takimi fifnymi dziurami na środyszku pulpitu, a wew tych dziurach buły kałamarze, co je woźny sprawdzoł i uzupełnioł atrament tam, gdzie brakło. A brakło, łoj brakło czynsto, co się stary pedel ni móg tymu nadziwić.

Elemyntorz Falskiygo buł najpiyrszym i niezmiennym bez lata przyborym szkolnym piyrwszoków, a wew nim wierszyki – Murzynek Bambo, Lokomotywa, obrazki, buł tyż Pałac Kultury, zdjyńcie Bieruta i Rokosowsskiygo, zaś póżni Gomółki i godło, ino takie bez koruny.

Tak wyposażuny maszerowołym do lani do piyrwszy klapy, aleć to nie wszystko, bo miołym jeszczyk wew portkach dwie kiejdy, nigdy nie puste, ino ciyngiym wypkane jakiemiś klamotami. Buły to takie barzy skarby przetargowe, czasym zamiast banioków wielki wartości, jak szpulki po niciach, gumy na proce, śrubki, gwoździe,aby te cołkie proste, dzwonek do rowera, koperta łod cyferblatu kieszunkowygo, pudołko po paście do papci zez klamotami wew środku do gry wew dołka, staro kłódka bez klucza i połno inkszych, co miołym rapla na jeich punkcie. Tyn cały majdan buł przeważnie wew kiejdach ino wew drodze do szkoły. A to guli tegu, że jak żym się dziebko nudził na lekcji ( a zdarzało się to co dziyń), to wywlykołym te skarby i mateklosy pod ławkom, co by so dziebko urozmaicić te laniowum katorge, ale bystro pani nasza za każdym razym, nie wiada jak, kapła sie, co jezd lołz i nastympowała konfiskata cołkiygo mojygo ekstra wyposażynia, bo kiejdy musiołym wywrócić na rymby i cała zawartość lundowała wew oddzielny szafunierce, przeznaczunyj na moje klamoty. Zaś na kuniec roku musioł żym pore razy zez pustym tornistrym łobrócić do lani, co by tyn mój depozyt zez cołkiygo roku łodebrać.

Inkszych problymów wew lani szpecjalnie nie buło, cheba że guli pisanio, zwłaszcza piórym. Bo jo jezde łod urodzyniu szmaja, wiycie taki, co się żegno lewum łapum, a wew lani i w chaci ciyngiym wtykali mi pióro czy ołówek wew prawum pazure, co dawało opłakany skutek wew postaci kulfunów niemożliwych do łodczytania i wielgi ilości kleksów.

Inkszy problem ło ciut niewielgiym znaczyniu polegoł na tym, że nijak ni mogłym spiłować i wysiedzieć spokojnie wew ławce bez tyle czasu łod dzwunka do dzwunka, wiync jak tylko buła łokazja, co się pani łodwróciuła, zaro wyłaziułym zez ławki, co by polotać po klapie. Roz za to lotanie dostołym kare: nopisać sto razy –„ Nie będę wychodził bez pozwolenia z ławki podczas lekcji”. Miołym na to trzy dni. Piyrszygo dnia zez wielkim wysiułkiym nagrygolułym czternaście razy, wiync nastympnygo dnia zatrudniułym cołkum ekipe kumpli do tegu pisania, co mnie kosztowało dwa porcelanowe bezpieczniki, szajbe do gry wew dołka i kumpletnom nowiutkum proce, i drzewnianny pistolet. Ale buł to marny interes, bo pani zaro się kapła wew tym szwindlu, powiadumiuła wyższum instancje, czyli rodziców. Skuńczuło sie loniym łojcowym pasym po tyłku.

Trudno tyż zmywało się zez pazurów, a czasym tyż zez papy, plamiska łod atramyntu. Na papie nojczyńśći guli tegu, że jak żym się mynczuł łokropnie gryzmolyniym, to uwalanum pazurum pot zez czoła czy klubra żym so obtar i już żym się utytłoł atramyntym jak proszczok. Trzebno buło długo trzeć pumeksym, co by te plamiska zeszły. Dziewuchy to buły raczyj takie baży czyste, cheba że któro miała warkoczyki, a siedzioł za nium wew ławce taki luntrus jak jo, to trafiuło sie, że (bez pomyłke, mo się rozumieć) do kałamarza, zamiast obsadki zez stalówkom, buł wetkany warkocz. Ktu buł winiyn nigdy się nie jorgło. Przeważnie stanuło na tym, że dziewuszysko samo se wetkło warkocz do kałamarza bez nieuwage.

Takie to buły dla piyrszoka „ciynżkie” czasy, chocioż tero po piyndziesiyńciu latach wspumino się tamtyn czas cołkiym fajnie. Kożdyn szkolniok wtynczas miarkowoł, co jest lołz. Nauczanie buło ustawiune jak wew elemyntarzu Falskiygo.