Blubry zez Kościana

Na Gwiozdke

Posłuchaj:
pobierz plik mp3

Zaś na Gwiozdke to my sie cieszyli łod poczuntku grudnia abo jeszczyk wcześni. Szaranki zez przedszkola i te cołkiym małe gzuby grygoluły listy do Gwiozdora, zaś my, szkolniaki, ino przebunkiwali wew chaci, co to my by kcieli dostać na Gwiozdke, ale łojciec zez matkum udawali, że nic nie słyszum, co my tam brynczymy pod klukum.

Tak tydziyń nazad przed świyntami zaczynoł sie wew chacie tyn cały świunteczny jubel. Wielgie sprzuntanie, lotanie na zakupy i zez plackami do piykorza, szykowanie jedzy, zaś na kuniec strojynie choinki, co jum tata oprawiuł wew stojok. Strojynie to buła naszo fucha, a strojuło sie na ździebko inkszum mode niż teroz. Nie buło migajuncych świotełek „madeinchina,” tylko przypinało sie małe świyczuszki wew szpecjalnych oprawkach, zaś potym pierniki zez dziurkum do uwiyszaniu, klymki wew kolorowych papiórkach, papiórowe łańcuchy i takie tam podobne retynta. Pachniało tum naszum choinkum wew cołki chacie.

Wew Wigilie łod samygo rana cołko naszo famuła, wyciepniynto wew świunteczne ciuchy jak na jakum migane, siedła do spucniyńciu śniadania. Kożdyn ino wszamał pore sznytek zez gzikum abo zez marmoladum. Szak trzebno buło spiłować łostatni dziyń postu, wiync do wieczerzy cołko jedza buła ze stołu uskrumniuno i niczego nawet ździebko ukrychnuńć nie szło, choćby ktu szplina dostoł.

Po południu wew kuchni zaczło sie szykowanie wieczerzy, a my co rusz to zyzowali bez łokno, czy aby już piyrwszo gwiozdka sie nie pokozała, ale chybać musioł mieć rapla i całkiym wek tyn, co by jum szpeknuł za biołygo dnia.

Wreszcie na stole zez biołym obrusym zaczła pokozywać sie wigilijno jedza wew zastawie na specjalne okazje. Najsampiyrw zupa zez ryby, potym karp smażuny, kapusta zez grzybami, makiełki, kluski zez makiym, kumpot zez śliwek. Razym zez herbatom, farynum, solum i inkszymi przyprawami trzebno buło ustawić dwanaście potraw, co sie zgodzało, chocioż ździebko naciungane. Jedno miejsce zez nakryciym nadprogramowym zostawiune puste dla niespodziewanygo gościa- tako tradycja.

W kuńcu i gwiozdy sie pokozały i można buło siednuńć do stołu. Najsampiyrw łojce siyngli po łopłatek. Skłodajunc sobie nawzajym życzynia cołko famuła niym sie przełumała. Teroz cicho sie zrobiło, ino siorblanie najmłodszyj pociechy buło słychać, szak wszyscy futrowali, zaś my z bracholami najwiyncy, bo zez głodu niektóry mioł już gzik wew kolanach.

Nie wiada, jakiym sposobym - i nikt sie nie kapnuł kiedy - pod choinkum wyrosła fura paczek zez prezyntami gwiazdkowymi. Gały num wyszły na wierzch, choć miarkowali my, że guli bejmów, co ich w chaci stale brakło, cudów tam ni ma. Ale korciuło nos, co by do tych prezyntów szpulum sie wydrzeć, jednak kożdyn sie wyhamowoł. Wszak znali my dumowe zwyczaje, że wpiyrw bydzie śpiywanie kolynd.

Łobowiunzkowo kolyndy zaczynoł ojciec, bo mioł głos jak dzwun i wew chórze ćwiczuny. Znoł tyż cołki śpiywnik na pamiyńć i jeszczyk sporo pastorałek, co jeich w żodnym śpiywniku nie buło. Naszo mama tyż so nieźle radziuła i ciugła drugim głosym. Rada nierada reszta wiary musiała sie przyłunczyć i tak gdzieś z półtoryj godziny szły kolyndy, pastorałki, oż sie chata trzynsła i świyczuszki na choince pogasły.

Teroz dopiyro nadeszła dlo nos najbarzy oczekiwano chwila, bo moglimy zajrzeć pod choinkę. Kożdy mioł fefra, żeli nie najdnie tam wew pudołku abo wew tytce zgnitum pyre za to, że buł nicpoty, bo mo sie rozumieć, ze kożdyn coś tam na suminiu mioł, jakum szybe wybitum abo co inkszygo. Zawżdy przecie nikt świynty nie jest. Ale rychło sie pokozało, co wszystkie grzychy zostały anulowane i uciecha z prezyntów na sznupkach sie malowała, oż co niektóry z tegu chichraniu prawie dudloł.

Zaro tyż za oknym dało sie słyszeć dzwunki. To Gwiozdory po kolyndzie sie szwyndały, ale u nos wew chaci nikt na rózgi nie zasłużuł ani tyż specjalnie wew Gwiozdory nie wierzuł.