Blubry zez Kościana

Psi rajd

Posłuchaj:
pobierz plik mp3

Wew gaji profesor łod bioli, co sie zwoł pun Tamcibierski, buł miłośnikiym kościański ziymi i mioł fest smykałke i kumpletnum szajbe na tle łorganizacji pieszych rajdów wew cołki łokolicy. Totyż co wiosna i co jesiyń zapychali my bez drogi i bezdroża naszygu powiatu na rajd. Tyn rajd, co go fest pamiyntum (a zaś dali, bydzie czymu), buł akurat do Kunojadu. Tako wieś na ziymi kościański, nazwano bez to, co pewnikiym szamali tam ciyngiym kunie, abo mieli kunie jadowite. Przeciyż zez czeguś ta nazwa Kunojad sie wziynła. Profesor Tamcibierski akuratnie wybiyroł trasy bez ciekawe miejsca i wioski, co je zez downych lot nieroz sławne Poloki łodwiedzały, jak Mickiewicz czy generał Chłapowski i co by trasa buła urozmaicuno, bez pola, łunki, lasy. Szło sie fajnie, bo rychtyg mele szły zez nami razym do kupy, a poru szczunów mioło gitary i co niektóry to nawet znoł chwyty i coś tam potrafiuł śpiywać, ale nie musioł, bo wszyćko wiara darła kalafy, co go nie buło słychać. Pun Tamcibierski wyznaczoł różne trasy, co by wiara podzieluła sie na grupy, a nie waluła kupum, jak jaki pochód.

Wew jedny wsi kole sklepu geesu zrobili my przystanek na oranżade. Mieli my smake na wrocławskiygo fula, ino ze łokropno sklepowo, bez dowodu nie chciała num sprzedać, choć niektóry szczun buł łożgol i już roz na tydziyń się goluł, sklepowo, tyn wnynter, nie dała wiary , co majum po łosiymnaście lot. Znakiym tego, co by łyknuńć coś rozweselajuncygo, napoczyli my wino Czajki zez zapasów mojygo łojca, szag bez jego przyzwolyniu, co jakby sie wydało, to by dopiyro sprawa się rypła i by mi sie łoberwało.

Nie pamiyntum nazwy ty wsi, ale wedle tego, co wałynsała sie tam kupa kejtrów, powinna sie zwać Psienygi abo Kejtrowo. Nu i właśnie tam jedyn kejter, a buł to rasowy bokserek, ciut niedopasiuny, przylecioł zaro jak, Grzechun zagwizdoł i zawołoł na niego: Niemój!! Niemój! Pódź, coś dostaniesz. I tyn kejter, jak zaro przyloz, myrdo łogunkiym i sie łasi. Grzechu buł psiorek łod małygo, wiedział, co łunymu dać. Doł mu bułkę łod Kowalskiygo zez leberkum. Niemój wmłóciuł, że oż mu sie uszy trzynsły. I łod ty pory nie łodstympowoł nos ani na krok. A zaś po nastympny bułce buł już na fest przekabacuny i nie buło knyfu, co by sie Niemoja pozbyć. Tak wiync do samygo Kunojadu lotoł miyndzy nami jak nasz, choć wołali my na niego Niemój.

Wew Kunojadzie buła meta rajdu Wieczorym łognisko i potańcówka, a zaś spanko wew stodole, wedle tego, co pun Tamcibierski zezorganizowoł. Wew ty stodole grało num lepi, jak wew jakim Hiltunie, szak mele buły zez nami. Aby Niemój pkoł się, gdzie go nie prosili i co niektórymu szyki wew „nynaniu” psuł. Ale jak to na rajdzie, mało ktu co społ, co sianko pachnunce i wino Czajki do nynaniu nie zachyncały. Pomijajunc inksze szczegóły i zdarzynia zez ty nocy wew stodole, jak my rano, a buła to niedziela, wyrechlali sie, co by po wsi sie rozglundnuńć za jakiym geesym, a Niemój zez nami, przyrechloł sie jakiesiś miejscowy miłośnik kejtrów i kuniecznie chcioł łod nos Niemoja kupić. Nawet mioł przy sie luńt kiełby, cheba kuński, którum go kusiuł . Wiele sie nie targujunc, za piyńć dych łodstumpili my mu kejtra i po kłopocie.

Wew puniedziałek, wew gaji, na długi przerwie, bez megafun usłyszeli my, co jo i Grzechu zaro mumy sie wstawić do dyra. Włażymy do gabinetu, a tam czeko na nos taki łożgol, czerwuny na papie i drze sie. To te dwa chłolerne szczuny, co mi podpieprzyli psa, panie derektorze. -Jakiygo psa? - udołżym zezdziwiunygo.

-Nie kumbinować mi tu, ino godać, gdzie mój pies rasowy, medalowy bokser, wort pore tysiyncy. Wabiuł sie Przebój.

Jorgłym sie tero, czymu łun lotoł za nami na wołanie Niemój. Łokozało sie, co jakoś wylynga, świycibaka, gumowe ucho, już wypaplała dyrowi ło tym psie. Nie buło rady. Musieli my zez tym typym jechać zaro do Kunojadu. Nowygo właściciela nietrudno buło najdnuńć, bo rychtyg na wsi kożdyn o kożdym wiy wszyćko, nawet jak so kejtra sprawi. Przebój, jak eknuł swygo pana, zaro chycnuł do auta i aby my słyszeli, jak tyn nowy psiorek sie dar o swoje piyńć dych, ale auto aby kurz zostawiuło na drodze do ty wsi, co żym se jum nazwoł Psienygi.

Zaś do nos wew gaji została aby poruta i łobniżuny stopiyń zez sprawowaniu. Dobrze, że jeszczyg buło zez czego obniżać.

Jako buła przeprawa zez łojcym wew chaci, to aby powiym, co połowa zez tych piyńciu dych buła marnum zapłatum za cierpiynia, co rychtyk na mnie spadły a o szczegółach nie grygole, bo już nie pamiyntum. Szak so obiycołym, co kejtrami handlyżyć to już raczyj nie byde.